Wat is broddelen?

Broddelen is een stoornis in het spreken waardoor het spreken slecht verstaanbaar is. Het spreektempo is meestal te hoog of te onregelmatig en klinkt niet vloeiend of niet ritmisch. Vaak treedt ‘telescopie’ op: klanken worden weggelaten of in elkaar geschoven (bijvoorbeeld ‘tevi­sie’ in plaats van ‘televisie’, ‘foewestrijd’ in plaats van ‘voetbalwedstrijd’). Ook worden klanken verplaatst of omgedraaid (‘versnelde verkering’ in plaats van ‘verkeerde versnelling’) of worden delen van woorden herhaald. Deze symptomen noemen we motorisch broddelen.

Ook op het gebied van taalbeheersing zijn verschijnselen te herkennen die maken dat de spraak lastig te volgen is: moeilijk formuleren (ook schriftelijk), vreemde zinsstructuren en woordvindingsmoeilijkheden met veel stopwoordjes ertussen. Dit noemen we linguïstisch broddelen. Het spreek- en schrijftempo bij mensen die broddelen worden onvoldoende aangepast aan de linguïstische, motorische of communicatieve eisen van het moment. De luisteraar zal de persoon die broddelt vaak slecht verstaan en reageren met: ‘Wat zeg je?’ De spreker merkt wel dat er iets mis is met zijn spreken, maar hij weet niet precies wat. Broddelen is als een stoornis in de ver­bale communicatie te beschouwen. Doordat er bij broddelen herhalingen van woorden en klanken optreden, lijkt het soms op stotteren. De symptomen zijn niet specifiek zoals bij stotteren en zijn daardoor minder opvallend. Broddelen en stotteren gaan ook vaak samen.

Voor de oorzaak van broddelen zijn er aanwijzingen dat het een probleem is in het centrale zenuwstelsel. Onderzoeken hiernaar zijn recentelijk gestart. Broddelen kan pas echt vastgesteld worden bij een leeftijd van rond de 10 jaar. Vaak is er sprake van een erfelijke component: 85% van de mensen die broddelen hebben een familielid met een historie van spraaktaalmoeilijkheden of vloeiendheidsproblemen.